28 Απριλίου 2013
«Ζητώ το χρίσμα των πολιτών»
«Στόχος μου μια επαναστατική δημιουργική ανατροπή – Αγωνιώ για το μέλλον της Θεσσαλίας – Δεν θα διστάσω να συγκρουστώ για τα συμφέροντα της Θεσσαλίας – Η οικογένειά μου είναι το στήριγμά μου»
Οκτώβριος του 2009. Η ΝΔ συντρίβεται εκλογικά, ο Γιώργος Παπανδρέουπηγαίνει στο Μαξίμου, ο Κώστας Καραμανλής στο σπίτι του κι οΚώστας Αγοραστός στο δικό του. Πολλοί στη Λάρισα τον θεωρούν τελειωμένο. Το παιχνίδι της διαδοχής στη ΝΔ ξεκινά, ο Αγοραστός συμπορεύεται με την Ντόρα Μπακογιάννη, και όταν ο Αντώνης Σαμαράς πραγματοποιεί το εντυπωσιακότερο come back στη Μεταπολιτευτική ιστορία, τον Αγοραστό τον ξεγράφουν ακόμα περισσότεροι.
Ο νέος αρχηγός της ΝΔ μιλάει για «σφουγγάρι», σε μια προσπάθεια να ενώσει την «γαλάζια» παράταξη, και αυτό τον οδηγεί στο να στηρίξει τον Κώστα Αγοραστό για υποψήφιο Περιφερειάρχη. Ο τελευταίος εκτελεί μια υποδειγματική προεκλογική καμπάνια, ανατρέπει τα προγνωστικά και αναλαμβάνει πρώτος αιρετός Περιφερειάρχης Θεσσαλίας.
Δυόμιση χρόνια μετά, κάθεται απέναντι μου και ανοίγει την καρδιά του. Μιλά για το όραμά του και για τα προβλήματα που συνάντησε στην Περιφέρεια. Μου μιλάει για τον Σαμαρά, τον Τσίπρα, τον Καραμανλή, την Ελλάδα, την Ευρώπη. Μιλάει για τις επόμενες εκλογές, για τα χρίσματα, για τονΚώστα Τζανακούλη, αλλά και για την οικογένειά του, τον αθλητισμό και τον πιο μεγάλο του αντίπαλο.
Δυόμιση χρόνια στην Περιφέρεια…
Ναι. Περίπου.
Τι είναι πιο δύσκολο, να είσαι περιφερειάρχης ή βουλευτής;
Περιφερειάρχης.
Γιατί;
Γιατί, πρώτον θα πρέπει να δομήσεις τη θεσσαλική συνείδηση, μπαίνοντας στην ουσία των προβλημάτων κάθε περιοχής. Μιλάμε για τα νησιά, τη Μαγνησία, την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα, την Λάρισα. Διαφορετικά προβλήματα, διαφορετική φιλοσοφία, διαφορετικές προοπτικές, διαφορετικές ταχύτητες, διαφορετικές προτεραιότητες. Καλείσαι να δομήσεις μια ομοιογένεια και μια ενότητα. Ξέρεις, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Επίσης ο νέος μου ρόλος είναι ρόλος εκτελεστικός. Πρέπει να σχεδιάσεις και να εκτελέσεις γρήγορα και σωστά. Με αίσθηση του κατεπείγοντος χωρίς να χάνεις τη βασική, κεντρική σου, στόχευση. Με διαφάνεια, χωρίς αποκλεισμούς. Είναι τελείως διαφορετικός ο ρόλος του Περιφερειάρχη, πιο σύνθετος, πιο πολύπλοκος, γι’ αυτό και πιο συναρπαστικός.
Αν γυρνούσαμε νοητά δυόμιση χρόνια πίσω, τι είναι αυτό που δεν περιμένατε να συναντήσετε στην Περιφέρεια Θεσσαλίας;
Είχα τις ενστάσεις μου για τον «Καλλικράτη», δεν πίστευα όμως ποτέ την χαοτική κατάσταση που δημιουργούν οι συναρμοδιότητες. Δεν μπορούσα επίσης να φανταστώ την ατολμία των κεντρικών υπηρεσιών να λάβουν γρήγορα αποφάσεις. Ατολμία, γραφειοκρατία και γκρίζες ζώνες που δημιουργούνται από την επικάλυψη αρμοδιοτήτων, δημιουργούν με τη σειρά τους την ασφαλιστική δικλείδα όλων όσων δεν θέλουν ή δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους.
Έχοντας λοιπόν την εμπειρία από το κοινοβούλιο και έχοντας πλέον διοικήσει μια μεγάλη Περιφέρεια, έχετε καταλήξει τελικά τι είναι αυτό που κάνουμε λάθος ως χώρα;
Στην ταχύτητα σίγουρα. Δεν παίζουμε, επιτρέψτε μου την έκφραση, δημιουργικά με τον χρόνο. Ερχόμαστε Επιμηθείς και όχι Προμηθείς. Επίσης είχαμε δημιουργήσει ως κράτος μια μηχανή μετάθεσης ευθυνών. Όταν υπήρχε ανάπτυξη ή μάλλον «ανάπτυξη», αυτό επικαλύπτονταν…
Σας διακόπτω. Όλα αυτά η κυβέρνηση τα έχει αντιληφθεί; Τι ήταν το τελευταίο πράγμα που είπατε στον Πρωθυπουργό;
Να απλουστεύσει τις διαδικασίες. Να εμπιστευτεί τις Περιφέρειες. Να μειώσει τους οργανισμούς και να γίνει εξορθολογισμός του προσωπικού. Να δουλέψει επιτέλους ο καθένας εκεί που μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα για να παραχθεί κοινωνικός πλούτος. Και φυσικά να σκοτώσει τη γραφειοκρατία. Να τελειώσει με την πολυνομία δημιουργώντας ένα νέο «Ιουστινιανό κώδικα». Ξέρεις, ο Πρωθυπουργός είναι από τους πολιτικούς εκείνους που ακούνε.
Πως αξιολογείτε την κυβέρνησή του;
Η κυβέρνηση αυτή κάνει μια μεγάλη προσπάθεια. Και ο Σαμαράς ακόμη μεγαλύτερη, στα πολύ δύσκολα. Επίσης κανείς δεν πρέπει να αγνοεί πως η συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι ουσιαστικά κάτι το πρωτοφανές για την πολιτική ιστορία της Μεταπολίτευσης. Δεν είναι εύκολο να κυβερνάς με δυο εταίρους, με τους οποίους μπορεί να σε χωρίζουν και πολλά.
Αν επιτρέπονταν να συμβουλεύσετε τον Πρωθυπουργό ενόψει ανασχηματισμού, τι θα του λέγατε, μιας και γνωρίζετε πολύ καλά όλους τους υπουργούς;
Να κάνει αυτό που κάνει ο καθένας από μας στην προσωπική του ζωή όταν έχει ένα πρόβλημα: να διαλέξει τους καλύτερους. Όπως ο αγρότης διαλέγει τον καλύτερο γεωπόνο ή κάποιος που αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας τον καλύτερο γιατρό ή τον καλύτερο δικηγόρο και πάει λέγοντας. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου κομβικό σημείο για τη λειτουργία, όχι μόνο μιας κυβέρνησης, αλλά ολόκληρης της χώρας. Συνηθίζω να λέω, και είναι αρχή μου, πως διεκδικώ το δικαίωμα στο λάθος, όχι όμως την απραξία και την ατολμία. Δεν στηρίζουμε την πολιτική μας επάνω στο παλαιοκομματικό μοντέλο της απειλητικής ετερότητας. Με λίγα λόγια, δεν ψάχνουμε για εχθρούς, έτσι ώστε να μπορούμε να φορτώνουμε εκ των υστέρων τυχόν λάθη. Συμμάχους ψάχνουμε, συνέργειες και κινητοποίηση όλων των υγιών κομματιών της κοινωνίας. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να φέρει θετικό αποτέλεσμα για τον πολίτη.
Γνωρίζετε πολύ καλά πως αυτή η κυβέρνηση βαδίζει έναν δρόμο τον οποίο καθορίζουν άλλοι, αφού έχουν υπογράψει τα μνημόνια. Αναρωτιέμαι, αν ο Κώστας Αγοραστός ήταν πριν τρία χρόνια στη Βουλή και όχι εδώ που μιλάμε σήμερα, τι θα έκανε; Θα ψήφιζε «ναι» ή «όχι» στο μνημόνιο;
Είμαι κατά του μνημονίου. Από τότε. Μιλούσα για μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, υποστήριζα πως μας πήγαιναν δέσμιους στο ΔΝΤ για να δοκιμάσουν τις ανοχές, τις αντοχές και τις αλλαγές στην κοινωνία, κάτι που αποτελεί γνωστή πρακτική του ΔΝΤ. Τελικά φάνηκε, αφού και οι ίδιοι το ομολόγησαν, πως έκαναν λάθη. Θα ερχόμουν σε πολύ δύσκολη θέση αν ήμουν στη Βουλή. Είμαι κατά του μνημονίου.
Κάποια «καμπανάκια» χτυπούσατε, απ’ όσο θυμάμαι και από το βήμα της Βουλής, επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή…
Ναι έλεγα για τη φοροδιαφυγή…
Ποιο ήταν το μεγάλο λάθος του Καραμανλή; Πόσο ευθύνεται η κυβέρνησή του για όσα περνάμε σήμερα;
Θα επιμείνω στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Τεράστιο θέμα. Ο Καραμανλής είχε μεγάλη ευκαιρία στα χέρια του. Να σου πως όμως κάτι; Η ευθύνη καταμερίζεται σε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Σκεφτείτε για παράδειγμα πως όταν μπήκαμε στο ευρώ, δεν θωρακιστήκαμε ως χώρα. Κάποιοι πίστεψαν πως το ευρώ είναι πανάκεια και από μόνο του θαυματουργό. Αντιθέτως όμως ήταν προβληματικό και αυτό είναι κάτι που γνώριζε η πολιτική και οικονομική ελίτ των Βρυξελλών. Γνώριζαν για παράδειγμα πως όταν ένα νόμισμα είναι σκληρό, αυξάνει αμέσως το κόστος ζωής ή ότι θα αυξηθούν κατευθείαν οι τιμές βασικών προϊόντων μιας και η στρογγυλοποίηση έγινε προς τα πάνω ή ότι στη συνείδηση των πολιτών υπάρχει μεγάλη πιθανότητα -όπως και έγινε τότε- το ένα ευρώ να «γίνει» μια δραχμή. Κοιτάξτε. Μας έδωσαν φθηνό χρήμα ως αντιστάθμισμα όλων όσων προείπα, ενώ θα έπρεπε να μας δώσουν την τεχνογνωσία και φυσικά οι ελληνικές κυβερνήσεις θα έπρεπε να είχαν σκεφτεί με όρους μέλλοντος. Και επειδή ακριβώς η κουβέντα δεν έγινε με όρους μέλλοντος, σήμερα μιλάμε με το «αν». Αν είχαμε χτυπήσει την φοροδιαφυγή, αν είχαμε χτυπήσει το λαθρεμπόριο καυσίμων, αν είχαμε αποτρέψει τα παρασιτικά φαινόμενα, αν… Αυτή η κουβέντα πρέπει να λάβει τέλος.
Μιλήσατε για την Ευρώπη. Πού πιστεύετε πως οδηγείται η Ευρώπη μετά απ’ όλα όσα συμβαίνουν; Από τι κινδυνεύει;
Η Ευρώπη κινδυνεύει από τους ίδιους τους πολίτες της. Και αυτό γιατί η Ευρώπη ξεκίνησε με ένα όραμα. Ξεκίνησε με στόχο την καλυτέρευση της ζωής τους, των συνθηκών εργασίας, για ανάπτυξη και αλληλεγγύη. Σήμερα όλα αυτά δεν τα βλέπουν οι πολίτες. Σήμερα δεν βλέπουν την Ευρώπη των πολιτών, αλλά την Ευρώπη των πλούσιων κρατών. Βλέπουν τις πλούσιες χώρες να θεωρούν πως μπορούν να λειτουργήσουν εις βάρος των αδύναμων κρατών. Πού είναι η συμμαχία και η αλληλεγγύη; Εγώ για παράδειγμα έχω συγκεκριμένη στρατηγική για την καινοτομία, κάτι που ενδεχομένως να με φέρνει απέναντι στους «ειδικούς» της Ευρώπης. Αν δεν μπορέσω να τα καταφέρω μέσω της συνεργασίας και των συμμαχιών, γιατί θα πρέπει να σκύψω το κεφάλι και να μην συγκρουστώ όταν θέλω να εξυπηρετήσω τις ανάγκες του Θεσσαλού;
Μιλάτε συνεχώς για συμμαχία και μου δίνετε πάσα για να γυρίσω ξανά στα δικά μας. Σε ένα χρόνο από τώρα περίπου έχουμε Περιφερειακές εκλογές. Θα είστε υποψήφιος της ΝΔ; Θα ζητήσετε τη στήριξη όλων των κομμάτων;
Στις προηγούμενες εκλογές ο συνδυασμός μας έλαβε τη στήριξη της ΝΔ, ανεξαρτήτως αν ο συνδυασμός είχε δημιουργηθεί πριν τη στήριξη. Κοίτα. Κανένας δεν προέρχεται από πολιτική παρθενογένεση. Αυτό είναι δεδομένο. Όταν όμως ο κόσμος σε ψηφίζει, και μάλιστα σε ποσοστό άνω του 50%, δείχνει πως οι πολίτες ξεπερνούν τα στενά ιδεολογικά και κομματικά πλαίσια. Εμείς είμαστε εδώ αγωνιώντας για το αύριο της Θεσσαλίας, για την καλυτέρευση της ζωής του Θεσσαλού και δεν διστάζουμε να συγκρουστούμε όταν διαπιστώνουμε πως δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των Θεσσαλών.
Ποια είναι η γνώμη σας για τον Αλέξη Τσίπρα;
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι το νέο. Και ως νέο ελκύει. Πρέπει όμως να πω, αυτό που έλεγε ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής, πως στον πολιτικό διάλογο υπάρχει μια τεράστια απόσταση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Κι αυτό γιατί ενώ η αντιπολίτευση κινείται στον απέραντο χώρο του επιθυμητού, η κυβέρνηση περιορίζεται στο στενό χώρο του εφικτού. Επίσης θα ήθελα να προσθέσω το εξής: όταν κάποιος κατέχει οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα και μπορεί με την πρότασή του να βοηθήσει τη χώρα, οφείλει να το κάνει τώρα. Τώρα υπάρχει ανάγκη. Τώρα πρέπει να μιλήσει. Όχι αφού αναλάβει κάποια μεγαλύτερη θέση ευθύνης.
Η Βουλή για σας είναι ένα κεφάλαιο το οποίο έχει κλείσει οριστικά;
Ναι. Οριστικά.
Ποιες είναι οι σχέσεις σας με τον Κώστα Τζανακούλη;
Πολύ καλές. Θεωρώ πως και οι δυο έχουμε ως κύριο μέλημά μας τη συνεργασία για το καλό, στη συγκεκριμένη περίπτωση, της πόλης της Λάρισας. Γι’ αυτό άλλωστε όλοι βλέπουν πως εμείς βοηθάμε με έργα ουσίας την πόλη. Με περιφερειακούς δρόμους, με σχολεία, με νηπιαγωγεία, με πάρκα, με εκδηλώσεις κλπ. Όπου μπορούμε βοηθάμε.
Πόσες ώρες δουλεύετε την ημέρα;
Άστο αυτό. Και να σου πω δεν θα μας πιστέψει κανείς.
Τι σας έχει λείψει όλα αυτά τα χρόνια, ασχολούμενος με τα κοινά;
Κοίτα, δεν μετανιώνω…
Δεν είναι δύσκολο για την οικογένειά σας;
Ναι. Πολύ. Όμως η οικογένειά μου έχει συμβιβαστεί μ’ αυτό. Με στηρίζει η γυναίκα μου. Πολύ. Αν δεν ήταν αυτή από πίσω εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω τόσα πράγματα.
Και τα παιδιά σας;
Ναι. Και τα παιδιά μου με βοήθησαν πολύ. Γεννήθηκαν ενώ είχα μπει στην πολιτική. Εγώ προέρχομαι από τον ιδιωτικό τομέα. Αναγκάστηκα να συνεχίσω τις δουλειές του πατέρα μου όταν πέθανε ξαφνικά. Πήγα στο Πανεπιστήμιο, μετά οι Λαρισαίοι με εξέλεξαν δημοτικό σύμβουλο, έγινα Πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου με τον Κώστα Τζανακούλη, μετά βουλευτής, και σήμερα Περιφερειάρχης. Δεν μετανιώνω για τίποτα, γιατί όλα ήταν ένα σχολείο. Αγωνίσθηκα πολύ, απέκτησα φιλίες, απέκτησα αναγνωρισιμότητα, πάλεψα για τον συμπολίτη μου και σήμερα από τη θέση του Περιφερειάρχη, όλα όσα έχω πετύχει στο παρελθόν, τα αξιοποιώ για το καλό της Θεσσαλίας.
Πως σας αρέσει να χαλαρώνετε;
Παρακολουθώντας αθλητικές διοργανώσεις. Έχω σταματήσει δυστυχώς να αθλούμαι από τότε που πέρασα την πόρτα της Περιφέρειας, και είναι κάτι που μου λείπει, αλλά όποτε μπορώ παρακολουθώ όλα τα αθλήματα, όλες τις ομάδες. Επίσης παρακολουθώ την συμφωνική ορχήστρα, ίσως κάποιο θέατρο, λίγο κινηματογράφο… χρόνος δεν υπάρχει.
Αφήνοντας κάποια στιγμή το τιμόνι της Περιφέρειας, τι θα θέλατε να λέει ο Θεσσαλός πολίτης για σας;
Ότι η θητεία μας ήταν μια επαναστατική δημιουργική ανατροπή και θετική δύναμη αλλαγής. Χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς διακρίσεις.
Σε πιο προσωπικό επίπεδο;
Αισθάνομαι πως κινούμαι σε πιο φιλικό για μένα περιβάλλον, απ’ ότι όταν ήμουν βουλευτής, Θέλω να γίνει ακόμα καλύτερο.
Ήθελα να τελειώσω μ’ αυτό, αλλά επιτρέψτε μου να σας ρωτήσω κάτι ακόμα. Πόσα άτομα σας παίρνουν κάθε μέρα τηλέφωνο για να τους βρείτε δουλειά;
Αυτή είναι η μεγαλύτερη κοινωνική αδικία… Πάρα πολλά άτομα. Κάθε μέρα.
Πως αισθάνεστε;
Χάλια. Χάλια και ανήμπορος να βοηθήσω όσο θα ήθελα. Η δική μου φιλοσοφία είναι έργα για να προκύψουν θέσεις εργασίας. Δεν είναι απλά να δώσεις ένα πιάτο φαί. Και αυτό το κάνουμε όταν μπορούμε, αλλά το θέμα είναι στον άνεργο να δώσεις ελπίδα και δημιουργία ζωής. Γι’ αυτό και νιώθω πως ο μεγάλος μου αντίπαλός μου είναι ο χρόνος. Θέλω πολύ γρήγορα να γίνονται τα έργα, πιέζουμε όσο μπορούμε. Ξέρεις όταν ηγείσαι μιας Περιφέρειας πρέπει να είσαι σαν το διαμάντι: Σκληρός, διάφανος και πολύτιμος. Μακριά από λαϊκισμό, με αίσθημα δικαιοσύνης και πολιτική ίσων ευκαιριών. Αυτό θέλω. Γι’ αυτό αγωνίζομαι κάθε μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και γι’ αυτό θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για όσο καιρό ακόμα με εμπιστεύονται οι Θεσσαλοί.
Ευχαριστώ για την κουβέντα.