Χαιρετισμός Περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστού στην Πανθεσσαλική συνδιάσκεψη του Σύριζα

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι,

Καλώς ορίσατε στην καρδιά της Ελλάδας.

Καλώς ορίσατε στην περιφέρεια των μεγάλων δυνατοτήτων και των
μεγάλων προσδοκιών.

Σε μια περιφέρεια η οποία παρά τη σκληρή οικονομική κρίση έχει όλα εκείνα τα αντικειμενικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα για να κάνει το άλμα προς τα εμπρός.

Τη Θεσσαλία χωρίς όρια και με ανοιχτούς ορίζοντες, με φόντο αδιαπραγμάτευτες αξίες σεβασμό προσφοράς αναζήτησης και δημιουργίας.

Της απλότητας και της ανθρωπιάς. Του καθημερινού αγώνα και της ελπίδα για το καλύτερο, της προσπάθειας για το αδύνατο.

Συνδυάσαμε την ανάγκη για τον νέο αέρα στη Θεσσαλία με την σταθερότητα που τόσο έχει ανάγκη η κοινωνία και η οικονομία.

Την περιφέρεια της συλλογικής ηγεσίας, της συνεργασίας και της συνέργειας, της δράσης και της αποτελεσματικότητας.

Της Περιφέρειας που με λίγα κάναμε πολλά και όχι με πολλά λίγα.

1100 έργα         1,5 δις ευρώ

2000 επενδύσεις       500 εκατ. ευρώ

Στην Περιφέρεια εξαντλούμε σε πράξεις και όχι σε απλές εξαγγελίες την προσπάθεια για να γεννηθεί επιτέλους κάτι καινούργιο, το οποίο να μπορέσει να εκφράσει της αγωνίες και της ελπίδες των πολιτών που παραμένουν πολιτικά ανέστιοι γιατί, όπως θα έλεγε ο Μπρεχτ:

«αυτός που είναι εναντίων της πολιτικής είναι υπέρ της πολιτικής που του επιβάλλεται».

Στην Περιφέρεια Θεσσαλίας συνεργαστήκαμε και καταργήσαμε της συνταγή «Υπόσχομαι τα πάντα».

Καταργήσαμε το «στρίβειν» δια της πολιτικής άποψης, που φροντίζει να καλύπτει το χάσμα ανάμεσα στην πραγματικότητα και τις υποσχέσεις.

Δεν κρυφτήκαμε πίσω από το βολικά ουδέτερο. Πολεμήσαμε την ψευδαισθησιογόνο «εγωγνωσία».

Δεν ταΐσαμε τον κόσμο παραμύθια. Δεν εφαρμόσαμε την τακτική άλλα λέμε και άλλα ακολουθούμε. Πολεμήσαμε τη διγλωσσία που τρομάζει.

Για την κατάρτιση του ΣΕΣ (νέο ΕΣΠΑ) πραγματοποιήσαμε τη μεγαλύτερη διαβούλευση που έγινε ποτέ στη Θεσσαλία με όλους του φορείς.

Στην καθημερινότητα μας υπάρχει οπωσδήποτε κάτι πιο βαθύ, πιο αγνό , ένα εντεύθεν και ένα πέραν, που την συνδέει με το ευρύτερο υγιές γίγνεσθαι.

Ένας πυρήνας ευθυκρισίας, ορθοβουλίας και  μέτρου, η βάση για να κατασκευάσει κανείς όχι κύκλους στην κόλαση αλλά νησίδες στέρεες αξιοπρεπούς μεστής ζωής.

Η πολιτική αβεβαιότητα σκοτώνει την οικονομία. Η ακραία πόλωση παγιώνει την εικόνα μιας χώρας ειδικής περίπτωσης. Το κόστος θα κληθεί να πληρώσει η ελληνική οικογένεια.

Είμαι αισιόδοξος αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστής. Δεν προφητεύω μεγάλα δεινά ούτε περιμένω μεγάλες λύσεις, αλλά ο προγραμματικός λόγος στην Ελλάδα της κρίσης οφείλει να μην εστιάζει μόνο στο «τι» θέλουμε να πετύχουμε αλλά κυρίως «πως» θα το πετύχουμε.

Είναι εύκολο στις επιθυμίες μας να φοράμε το ρούχο της αλήθειας, οι αυταπάτες όμως είναι επικίνδυνες.      

Όποιοι και αν είμαστε ότι και αν πιστεύουμε πλησιάζει η αναμέτρηση με την πραγματικότητα.

Πριν καθίσει ο κουρνιαχτός πρέπει να καταλάβουμε που βρισκόμαστε ,

ποιοι είμαστε

ποια τα εφόδιά μας

και που πάμε.

Δεν συμφωνήσαμε στη πορεία, θα ζήσουμε το αποτέλεσμα.

Απέναντι σ’ αυτή την εθνική κρίση η ατομική ευθύνη του καθενός από εμάς μεγιστοποιείται, γιγαντώνεται.

Αποκτά διαστάσεις ιστορικού χρέους απέναντι στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του τόπου.

Ο Ελληνικός λαός χωρίς αμφιβολία θέλει την επιστροφή στην κανονικότητα και δεν επιθυμεί τους κόπους του να πάνε στράφι.

Δεν μπορούν όλα αυτά να παιχτούν στα ζάρια της εξουσίας.

Το μεγάλο ζητούμενο σήμερα είναι η εθνική συνεννόηση. Έστω και στα βασικά.

Να οικοδομήσουμε μια νέα πολιτική κουλτούρα συνεργασίας.

Από κάτω προς τα πάνω. Από τα δημοτικά και τα περιφερειακά συμβούλια μέχρι τη Βουλή.

Δεν χρειάζεται να αλλοτριωθούμε ή να νοθεύσουμε την πολιτική μας κατεύθυνση, ακόμα και αν διαφωνούμε δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε.

Κύριε πρόεδρε, η ομόνοια φέρνει θαύματα, η διχόνοια φέρνει δράματα.

Ενωμένοι θα πάμε από νίκη σε νίκη.  Χωρισμένοι θα πάμε από ήττα σε ήττα.